Co Mistrz Morya mówi ... ?

Książki i teksty Mistrza Morii są przepełnione głębokimi uwagami na różnorakie tematy. Ich strony poświęcone są licznym, interesującym tematom, które można wybrać z listy zamieszczonej po lewej stronie. Oczywiście jest to jedynie wybór cytatów, a o wiele więcej można znaleźć w samych książkach!

O życiu duchowym

Wisdom 2Morya symboolPrzekonasz się, że począwszy od dnia, kiedy zacząłeś odkrywać siebie w nowy sposób, otrzymujesz pomoc. Otrzymasz wiele wsparcia; nie potrzeby prosić o nie, otrzymasz je. Powinieneś jednak mieć nadzieję, że je otrzymasz, ponieważ życie często bywa smutne i trudne.

Życie ze swoimi meandrami i niespodziewanymi zdarzeniami często różni się od naszych wyobrażeń o nim. Ale nigdy nie powinieneś tracić nadziei, nigdy nie powinieneś mówić: “Nie mogę znaleźć swojej drogi”. Owszem, niełatwo jest znaleźć swoja drogę, bo każdy idzie inną.

Wiele pomyłek popełniamy, kiedy usiłujemy być tacy jak inni. Tego nigdy nie należy robić. Niech nigdy inna osoba nie będzie dla ciebie punktem odniesienia; patrz na siebie i na to jak ty możesz przejść przez życie. Jednakże i w tym tkwi trudność polegająca na tym, by uwolnić się od innych, ale całkowicie. Powinna ci sprawiać przyjemność obecność najbliższych, ale nie powinieneś wzorować się na nich i postępować tak jak oni. Musisz uwolnić się od nich i pozwolić by w pełni byli sobą.

Jeśli ktoś czegoś od ciebie chce możesz mu to dać, jeśli zechcesz, ale ty musisz tego chcieć. Musisz zawsze dopilnować tego, abyś żył swoim życiem, brał swoje życie w swoje ręce i miał odwagę iść naprzód. Nawet, jeśli nie wiesz dokąd chcesz iść, i tak powinieneś robić kolejne kroki. Nawet, jeśli wszystko wyjdzie nie tak jak powinno, powinieneś móc wyciągnąć z tego nauczkę i nie przejmować się tym więcej i nie mówić sobie: “Wszystko zrobiłem źle. Nic mi się nie udaje, jestem zły”. Nie, nie przejmuj się tym. Bardziej właściwie byłoby powiedzieć: “Tak postąpiłem, mój osąd był błędny, nie widziałem, co powinienem był zrobić, popełniłem takie i takie błędy”. Ty jesteś istotą boską.

Jeśli już cokolwiek mówisz sobie, powinieneś sobie mówić, że jest w tobie coś Boskiego i powinieneś dążyć do wyrażania tej Boskości. Jeśli powiesz o sobie coś, co ma wartość, to faktycznie będziesz bliżej siebie niż kiedy podkreślasz swoje błędy, bowiem wówczas robisz coś niewłaściwego, potępiasz siebie, przypisujesz sobie niedorzeczne winy i mówisz: “Spójrz, to ja, taki jestem”. Nie, to nie jest właściwe, ponieważ w ten sposób umniejszasz siebie.

Esencją twojej istoty jest boska promienność i możesz nauczyć się odkrywać tę promienność przyznając się do niej, dopuszczając ją do siebie i wiedząc: “Potrafię, mogę, a nawet powinienem odważyć się to zrobić”. Jestem tu bardzo delikatny, ująłbym to raczej następująco: “Zajmuj się tym a reszta nie ma znaczenia. Powinieneś zajmować się Bogiem a cała reszta jest mniej ważna”. Jeśli wówczas powiesz: “Nie mogę”, to jesteś w błędzie, ponieważ umniejszałbyś siebie. Dostrzegasz to?

Popatrz by dojrzeć, co jest w tobie; uświadom sobie, że to, co tam znajdziesz to moce pochodzące od Boga i naucz się postępować z nimi na swój własny sposób. Jeśli porównujesz się do innych przekonasz się, że robisz różne rzeczy inaczej niż oni i powinieneś pozwolić sobie na to. To może być bardzo trudne.

Wiele trudności życiowych pojawia się, ponieważ człowiek chce zrobić coś by się dopasować do cudzego życia a potem kończy we mgle. Oznacza to, że nie rozumiesz już co robisz albo dlatego, że nauczyłeś się tak postępować, albo dlatego, że ktoś oczekuje po tobie takiego zachowania, lub też inni każą ci tak robić, albo z powodu jakichś innych oczekiwań, które inni wyrażają wobec ciebie - począwszy od rodziców, braci, sióstr, męża, żony - a ty tych oczekiwań nie potrafiłeś spełnić. Kiedy bowiem dostrzegają coś w twoim życiu, w większości pochodzi to z ich własnego ja, ze względu na tysiące powodów z jakich można czegoś od kogoś oczekiwać. W rzeczywistości każdy człowiek musi się nauczyć się być sobą oraz nauczyć się wyrażać siebie.

Życie jest jednością

Jeśli potrafisz mocniej skłonić innych do bycia sobą, to postępujesz właściwie. Jeśli żyjesz z miłością, będziesz dodawał innym sił, by żyli swoim życiem, mieli własne uczucia, myśli, pracę i tak dalej. Będziesz wnosił moc w te rzeczy i przejawiał siłę, będziesz pomagał innym oświecać te wartości w ich życiu i mówił: “Spójrz, to jest ważne w twoim życiu, to jest piękne, to jest wspaniałe, podoba mi się to, to cudowne”. Fakt, że dostrzegasz to, co druga osoba robi i podkreślasz to, sprawia, że staje się to dla niej jeszcze bardziej oczywiste, a dzięki temu sama zauważa to lepiej.

W ten sposób budujesz swoje życie, nie miej co do tego wątpliwości, bo kiedy pomagasz innym, kształtujesz swoje życie. Nie cudze, lecz własne życie. Jedynie poprzez zainteresowanie innymi możesz dać wyraz swojemu życiu; kiedy pomagasz w budowaniu cudzego życia, budujesz własne; jeśli niszczysz własne życie, niszczysz swoje. Takie jest życie, jest jednością. Prawdziwe życie jest jednością. Prawdziwe szczęście jest jednością. Jeśli pomagasz innym osiągnąć szczęście, sam tworzysz własne. W ten sposób możesz dowiedzieć się, jakie jest życie. Życie nie wyróżnia nikogo. Dla życia wszyscy są równi. Im bardziej pomagasz innym kreować ich życie a jednocześnie dajesz im wolność, lecz wzmacniasz w nich to, co pochodzi od Boga, im bardziej budujesz w ten sposób, tym bardziej wzmacniasz i rozwijasz siebie. Nie ma innej drogi.

Tragedią jest to, że człowiek szuka własnej drogi w izolacji od innych, ponieważ choć będzie wiedział, że ma stać się sobą, nadal nie rozumie, że do tego potrzebna jest więź z innymi. Wobec tego jest to coś, czego jeszcze musi się nauczyć. Swój własny rozwój - który jest tak ważny i którego wyrażaniem nieustannie należy się zajmować - należy postrzegać w powiązaniu z innymi ludźmi. W przeciwnym wypadku niczego nie poznasz. Każdy, kto staje się sobą automatycznie włącza do swojego życia życie innych. W zależności od tego na ile zgłębi siebie, jądro swego istnienia, na tyle przekona się, że może odkryć tam skarb w postaci doświadczania i że ten skarb pojawia się dzięki obecności drugiego człowieka.

Zwracaj uwagę na radość w swoim życiu a przekonasz się, że przychodzi stąd czy stamtąd, od kogoś, kto coś ci przyniósł, coś zrobił, pochodzi od Boga, który widzi cię, pochodzi od dziecka, które zrodziło się z ciebie. Innymi słowy bierze się z więzi z innymi. A wszystko, co rodzi się w człowieku, i naprawdę dokładnie to mam na myśli, wszystko, co się rodzi, każde odkrycie gdziekolwiek na Ziemi może dać ci radość. Każde odkrycie dokonane dzięki pracy ze sobą ale przy pomocy Boga, przy użyciu opisanych mocy, przynosi radość całemu światu.

Właśnie w taki sposób powinieneś mieć odwagę żyć: uniwersalnie, ze światem u swych stóp, odważnie przyglądając się wszystkiemu i żyjąc ze wszystkim. To cudownie wyzwanie, które ci ofiaruję. Ty, właśnie ty odważ się je podjąć a mam nadzieję, że od jednej potyczki będziesz przechodził do kolejnej, od jednej przeszkody do drugiej, dopóki nie pokonasz ich wszystkich i zrobisz miejsce dla siebie, dla swojej wolności. Mam nadzieję, że żyjesz w każdym odkryciem, uczysz się odkrywać wszystko i żyć we wszystkim, stajesz się jednym ze wszystkim, ze wszystkimi - niezależnie od tego kim są - ponieważ nauczyłeś brać niewielką część ich do swojego serca.

Staraj się w każdym dostrzec coś pięknego, ale niech to będzie najpiękniejsza rzecz. Zacznij wybierając jednego człowieka spośród innych lub po prostu od jednej rzeczy od tylko jednej osoby. Zacznij od małych kroków a sam zobaczysz jak to się dalej rozrośnie.

Pragnę mocno podkreślić: miej odwagę iść bardzo powoli. Ludzie, którzy chcą robić postępy powinni mieć odwagę iść powoli a w szczególności powinni znaleźć w życiu miejsce na ciszę. Ktoś, kto nie potrafi iść powoli i w ciszy, nie może poznać, czym jest radość. Błogość w sercu człowieka jest oznaką głębi i powolności. A mimo to w Bogu można znaleźć największą szybkość, choć Jego szybkość jest najwolniejsza. Ma On największą cierpliwość a mimo to nie marnuje ani sekundy.

Bez cierpliwości nie da się niczego osiągnąć; absolutnie niczego. Musisz mieć w sobie miejsce na ciszę i nosić ją ze sobą we wszystkich okolicznościach. Bierz ją ze sobą wszędzie gdzie idziesz, tak jak brałbyś małego pieska, który zawsze jest u twego boku cichy, w twojej obecności; jak coś, co trzeba karmić raz na jakiś czas i czemu od czasu do czasu trzeba coś rzucić; ale musisz się tym opiekować, upewnić się, że jest przy tobie, dopilnować, aby cisza zawsze tam była. Jeśli coś gdzieś ma być wierne to musi być to ta cisza, która ci towarzyszy, daje ci cierpliwość, nieskończoną cierpliwość do siebie i do innych, do wszystkiego w procesie rozwoju. Bowiem wszystko, co wzrasta, buduje się dzięki Boskiej prędkości światła - lecz na tyle powoli, by mogło stać się rzeczywistością.

Mistrzowie zajmują się rzeczywistością. My zajmujemy się rzeczywistością tej Ziemi, która nie jest iluzją. Na Ziemi jest wiele iluzji, ponieważ ludzie myślą o rzeczywistości za dużo a za mało nią żyją. Jeśli żyjesz rzeczywistością to żyjesz nią całą. Jeśli żyjesz rzeczywistością Ziemi żyjesz kosmosem. Jeśli żyjesz rzeczywistością “ja” żyjesz rzeczywistością Boga. W ten sposób powinieneś umieć urzeczywistnić jedność wszystkiego i dopuścić wszystkie rzeczywistości do swojej egzystencji.

Nie wolno ci jednak stawiać przeszkód na drodze innych, którzy pragną się rozwijać. Tego nigdy nie możesz robić w jakiejkolwiek sferze swojego życia. Powinieneś pomagać innym na wszystkie sposoby. Nie traktuj innych jak rywali, lecz jak przyjaciół. Nie traktuj innych jak wrogów, lecz jak kogoś, kto zasługuje na miłość, i kto jest miłością. Bowiem takie jest życie a w ten sposób staniesz się tym, kim powinieneś być. Staniesz się Bogiem.

Zaczniesz nadawać Boskości formę w sobie. Zaczniesz promienieć. Wówczas coś w tobie otworzy się, aby wpuścić rzeczywistość, prawdziwą rzeczywistość; a ta rzeczywistość poniesie cię. Cokolwiek się dzieje, każde nieszczęście, każda myśl, każda przeszkoda zostanie usunięta przez miłość, cierpliwość, spokój i doprowadzi cię to wszędzie tam, gdzie powinieneś być. Kiedy potrafisz doświadczyć radości i wolności w sobie oraz życzysz ich innym, każda myśl skierowana przeciwko tobie zostanie odwrócona i wróci do tego, kto ją wysłał.

Proś Boga o wiele dla siebie i proś o równie wiele dla innych, lecz niech zawsze będzie w tym jedność. Wtedy będziesz tam, gdzie powinieneś a wszystko się będzie otwierać, ponieważ w ten sposób odnajdziesz drogę. Znajdziesz ścieżkę światłości, radość, wszystko, czego szukałeś i przekonasz się, że zostaniesz wynagrodzony w każdy możliwy sposób. Nie sądź, że to przesada. Przekonasz się. Ale to wymaga cierpliwości. Zatem nie wyprzedzaj samego siebie i nie wyprzedzaj innych (…).

Cytat z książki "Mądrość Mistrza Morya 2: Prostota".